Het kostte wat moeite om Koos Veenendaal zover te krijgen dat hij wilde meewerken aan een artikel. Hij treedt niet graag op de voorgrond. Koos: ‘Waarom zou ik? De zaak draait niet om mij. Mijn vader heeft keihard gewerkt en ik ben dankbaar dat ik zijn werk mag voortzetten.’ Na enig aandringen doet Koos toch zijn verhaal. Een geschiedenis die begint in een groen, houten schuurtje op steenworp afstand van de huidige zaak.
Twaalf brombakfietsen
‘In 1948 trok mijn vader in dat schuurtje. Hij had niet eens een vergunning toen hij startte’, zegt Koos met een brede glimlach. ‘Wat hij wel had, was visie. En gouden handjes en een groot hart. Niet alleen voor fietsen, maar ook voor mensen. Als hij voor tien cent een band plakte, kon je erop rekenen dat hij ook de hele fiets keurig gepoetst zou afleveren. Mensen hielpen hem daardoor graag in het zadel. Zo kreeg hij bijvoorbeeld een order voor twaalf brombakfietsen voor PTT Post. Een mooie deal!’
Pa, ma en Wim
Koos vertelt en schenkt ondertussen koffie in. Zijn zoon Nick schuift ook aan en mengt zich zo nu en dan in het gesprek. We zitten aan de balie in de winkel. Achter Koos hangen drie ingelijste foto’s. Op de ene lacht zijn vader ons vriendelijk toe, op de andere staat zijn moeder en op de onderste foto, met een brede glimlach, Koos’ broer Wim die in 2007 plotseling overleed. Koos: ‘Iemand zei eens: waarom haal je die foto’s niet weg? Maar ik denk er niet aan. De zaak had niet bestaan zonder m’n ouders en Wim.’
Familiebedrijf
In de jaren na de oorlog werd Rein Veenendaal goed geholpen door Gerrit Gaastra wiens vader in 1904 Batavus had opgezet. De warme contacten met de familie Gaastra zijn gebleven. Koos: ‘Weet je, het gaat niet alleen om geld verdienen. Het gaat ook om het leveren van een mooi en goed product. Dat zie je wel vaker bij familiebedrijven. Ze bestaan bij de liefde voor het product dat ze verkopen.’
Ontbijtkoek
Vader Rein was tot aan zijn overlijden in 2017 bijna dagelijks in de zaak te vinden. ‘Elke dag smeerde hij twee ontbijtkoeken weg. Iedereen die binnenkwam - postbodes, vertegenwoordigers, vuilnismannen – kreeg de schaal voorgehouden. Dat was pa ten voeten uit. Een lieve man.’
Over twee jaar is het 75 jaar geleden dat Rein in dat groene schuurtje begon als fietsenmaker. Misschien een mooie gelegenheid om een boek uit te geven met verhalen over de geschiedenis van de zaak…? ‘Wie weet!’ besluit Koos. ‘Tot die tijd blijven we doen waar we goed in zijn. Ons motto is: zoveel mensen, zoveel fietsen. Nieuwe fiets nodig? Welkom!’
