• Binnenkijken bij... Henks Tiny House
  • ilona-van-veen
  • janita-elings
  • tiny-house-2

Binnenkijken bij... Henks Tiny House

Ilona van Veen en Janita Elings gaan op bezoek bij Henk Eshuis om zijn zelfgebouwde tiny house vanbinnen te bekijken. We wandelen over het terrein Ppauw in het bos tussen de caravans en tenten door, langs een boomhut en tipi en dan zijn we er, bij de off-grid woning van 14 m2.

We zijn op de locatie waar vroeger het Pieter Pauw ziekenhuis in Wageningen stond. Jaren stond het terrein leeg en tot er een definitief bouwplan is, zit mobiel ecodorp Ppauw er gevestigd. Alleen het uitzicht op een flatgebouw, doet verraden hoe dicht we ons bij de bewoonde wereld bevinden. Verder zijn we volledig omringd door de natuur. Terwijl we net twee buizerds in de lucht spotten, komt Henk aangelopen. Hij is terug van zijn werk. ‘Het is nog niet helemaal af hoor’, steekt hij van wal. ‘Er zijn nog wel wat dingen die ik wil doen, maar ik heb nu een klus waarbij ik drie maanden fulltime werk en, tsja, dan komt het daar even niet van.’ De afgelopen winter heeft hij al in zijn zelfgebouwde woning doorgebracht.

Composttoilet
Henk is handig, hij heeft deze woning gebouwd met een budget van 1000 euro. Met restmateriaal, tweedehands en gratis af te halen spullen en de inspiratie uit honderden klusfilmpjes van internet. ‘Eigenlijk is alles wel vindbaar: van een huis isoleren, tot een rocket stove maken of een composttoilet inbouwen. Je hoeft het niet allemaal zelf uit te vinden.’ Zijn huidige project is het maken van een zonnecollector, met een systeem van zwartgeverfde blikjes. Henk wijst naar een met blikjes gevulde emmer voor zijn deur. ‘Iedereen die hier op het terrein woont, helpt mee sparen.’

‘Hiervoor woonde ik in een hoekwoning. Dat vond ik helemaal niets. Wat moest ik met al die ruimte?’

Hij pakt zijn sleutel erbij en opent de woning. Zijn laptop zit in een 12volts-oplader, waarvoor hij genoeg stroom krijgt vanuit de zonnepanelen op het dak. ’s Avonds stookt hij in de zelfgebouwde rocket stove en daarmee blijft het in zijn huis lekker warm. Als dan de nacht zich aandient, de rocket stove uit is én het buiten vriest, is de temperatuur de ochtend erna zelfs nog boven een “aangename” 6 graden. ‘Je went er zo aan’, zegt Henk nonchalant.

Kleine ecologische voetafdruk
‘Hoe kom je er nou op om zo te gaan wonen?’, vraagt Ilona zich af. ‘Ik hecht weinig waarde aan materiële spullen’, antwoordt Henk. ‘Hiervoor woonde ik een hoekwoning, maar dat vond ik helemaal niets. Veel te groot! Wat moet ik met al die ruimte? Ik zette er maar allemaal meubels in, gewoon om het op te vullen.’ Na een korte stilte, vervolgt hij. ‘Ik moet er ook niet aan denken om zo’n hoge hypotheek of huur te betalen. Zoveel werken, dat je geeneens tijd hebt om in het huis te zitten waar je dat allemaal voor doet.’

Het valt Ilona op hoe relaxt de houding van Henk is, en ze vraagt hem of er iets is waar hij zich druk over kan maken. Nee, schudt hij. ‘Aan mijn woon­lasten, inclusief internet en eten, ben ik honderdvijftig euro in de maand kwijt. Nu ik even fulltime werk, heb ik een mooie buffer en kan ik straks rustig aan doen.’

Terwijl Henk met ons terug naar de auto loopt, valt zijn oog op een paar rondslingerende blikjes en flesjes. Hij raapt ze op. ‘Ja, daar maar ik me nog weleens zorgen over’, zegt hij bedenkelijk. ‘Hoe het er in de wereld aan toegaat. Er moet toch wel snel iets veranderen.’ Zijn voornaamste reden, om Tiny te wonen, is dan ook om een zo klein mogelijke ecologische voetafdruk achter te laten.