• DIY getest Wandschildering bergen
  • 3
  • foto-eventueel
  • diy-foto-eventueel-2

DIY getest Wandschildering bergen

Laten we vooropstellen: ik ben geen schildertalent. Desondanks dacht ik bij het zien van deze afbeelding dat ik dit vast wel zou kunnen, dus ik kocht schildergerei en twee blikken verf  -want de witte verf had ik al- en ging aan de slag!

Benodigdheden
- Witte muurverf (1 á 2 liter)
- Zandkleurige muurverf (10 liter)
- Zwarte muurverf (10 liter)
- Schilderstape
- Kwast
- Roller
- Verfbak
- Grote emmer

De theorie

Dit is het leukste deel: je kunt je creativiteit de vrije loop laten gaan. Teken met een potlood op de muur hoe de bergen eruit komen te zien.

Stap 2: basiskleur
Het is tijd om te verven! Je begint met nummer 1*. Dit is de één na lichtste kleur op de muur, en de basiskleur verf die je gekocht hebt.

Stap 3: lichtste kleur
Als deze af is, dan begin je met nummer 2*. Dat doe je door in een aparte mengbak je basiskleur met wit te mengen.

Stap 4: donkerdere kleuren
Vervolgens ga je door naar 3*, door in een grote emmer je basiskleur met zwart te mengen. Dit blijf je herhalen tot en met 8*. En voilà! Daar is je muurschildering. Zo, dat viel mee, in anderhalve dag is het klusje geklaard!

* nummer 1 is je basisverf, in een zandkleur
  nummer 2 is je basisverf, gemengd met wit
  nummer 3 is je basisverf, gemengd met zwarte verf
  nummer 4 is nummer 3 gemengd met zwarte verf
  nummer 5 is nummer 4 gemengd met zwarte verf
  nummer 6 is nummer 5 gemengd met zwarte verf
  nummer 7 is nummer 6 gemengd met zwarte verf
  nummer 8 is nummer 7 gemengd met zwarte verf of alleen zwarte verf.

Dag 1: schetsen en ruziën met de verf. 


De praktijk
Stap 1: tekenen
Ik begin met een al gewitte muur, zodat de muur niet onnodig veel verf opneemt en om het bovenste deel dan al wit is. Met een potlood maak ik een mooie muur­tekening van hoe ik de bergen voor me zie. In mijn optiek al redelijk perfect, maar ik laat het nog even aan mijn vriend en een klussende vriend zien. Op het moment dat ik aan het schilderen ben, wordt er in ons nieuwbouwhuis namelijk druk geklust. Zij delen mijn mening niet. ‘Die ene moet hoger’, zegt klussende vriend. ‘Die ook’, zegt mijn vriend. Na het uitvogelen wat en waar zij precies bedoelen, beklad ik de muur verder met potlood. Gummen lukt niet op de muur, dus ik maak kruizen door de lijntjes die niet doorgaan. De commentaar-/ feedbackstroom blijft doorgaan en inmiddels is het erg onduidelijk welke lijnen nou wel goed is en welke niet. Dus besluit ik de bergachtige vormen met schilderstape af te bakenen en daarna te nummeren. Dat blijkt dé oplossing, opeens is het weer overzichtelijk. Skip potlood, kies schilderstape! Gebruik dat tape gelijk even om de zijkant van je muur te beplakken, op het punt waar de schildering moet stoppen.

Mijn verfkeuze, zandbeige van een tweederangs, maar desondanks duur merk, is een flop. 

Stap 2: basiskleur
Mijn verfkeuze, zandbeige van een tweederangs, maar desondanks duur merk, is een flop. De verfdikte is onmogelijk, waardoor ik met het schilderen óf te weinig verf op mijn kwast doe, met als gevolg dat ik geen scherpe lijnen kan verven. Óf ik heb een dikke drab van veel verf, waardoor er een vies, korrelig, zanderig effect -komt de naam zandbeige misschien daar vandaan?- op de muur ontstaat. Een tussenweg bestaat niet bij deze verf. En, elke keer dat ik een halve minuut bezig ben met de muur en terugkeer naar de verfbak, splitst de verf zich op in meerdere kleuren, ondanks meerdere malen heel goed mengen. Kortom: ik ben niet tevreden en ik uit mijn frustratie naar mijn vriend en verzoek hem de muur maar weer helemaal te witten.

Ondertussen vind ik het zonde van de zwarte verf die we wel hebben aangeschaft, dus verf ik de onderste berglaag maar helemaal zwart, in plaats van zwart met een vleugje zandbeige. Dit is verf van het eigen merk van een bouwmarkt en blijkt perfect te zijn! Het is net wat dunner en je moet in totaal twee lagen verven, maar het ziet er mooi uit!

Dus, denk ik, dan ga ik mijn basiskleur eens aanlengen met water. Het werkt niet en vervolgens ga ik terug naar de bouwmarkt en bestel ik de tweederangs-basiskleurverf wederom, maar nu van eigen merk. Eenmaal thuis, blijkt dat te werken. Eindelijk! Ik kan "beginnen".

Met een kwast verf ik nauwkeurig de contouren van de bergen en met een roller verf ik het binnenste deel. Dat laat ik ongeveer anderhalf uur drogen, waarna ik de laag nog een keer verf.

Stap 3: lichtste kleur
Om te kijken of de lichtere verf precies goed is qua overgang, meng ik het eerst en verf ik een klein streepje langs de rand van de aangrenzende kleur. Dit laat ik drogen en zodra zichtbaar is dat het kleurverschil wel duidelijk is, maar niet te overdreven, verf ik het hele vlak. Natuurlijk ook weer tweemaal.

Stap 4: donkerdere kleuren
De basisverf doe ik in zijn totaliteit in een grote emmer en dat meng ik iedere keer heel voorzichtig en in kleine stapjes met zwart. Steeds doe ik eerst een streepje verf op de muur aangrenzend aan de vorige kleur en laat ik dit drogen. Hoewel ik erg geneigd ben om dit over te slaan, blijkt het wel noodzakelijk. De kleur lijkt nat donkerder en als deze opdroogt, kom ik er meerdere keren achter dat de kleur tóch te veel op de vorige lijkt. Even wat meer met zwart mengen, dus.

Het onderste nummer, 8*, had ik al eerder uit zwart gemaakt. Officieel moet 8* bestaan uit 7* en meer zwart, maar ik ben al tevreden over hoe ‘mijn’ 8* eruitziet wat betreft kleurcontrast. En het voordeel is ook nog eens dat je, als je deze uit zwart maakt, niet nóg een keer hoeft te wachten tot alles droog is. Je kunt ‘m prima tussendoor verven!

Het oordeel
Oké, mijn beddengoed is niet ineens kreukvrij, zandkleurig en heeft geen bijpassende sfeervolle sprei. Daar moeten we maar even omheen kijken, en om precies te zijn naar de muur. En als ik die zie ben ik dik tevreden! En dat zonder schilder­ervaring! Wat ik het mooiste van deze wandschildering vind, is dat het lijkt alsof de onderkant van elke ´bergenlaag´ lichter is dan de bovenkant daarvan, terwijl dit volledig gezichtsbedrog is. Bij mij duurde het geen anderhalve dag, maar drie dagen. Eén dag daarvan was ik bezig met het schetsen en ruziën met de verf en de andere twee van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat met het schilderen. Die laatste twee dagen was ik tussendoor ook met andere dingen bezig, omdat ik tijdens het drogen natuurlijk niet ging staan wachten.

En, omdat ik zo tevreden ben over het eindresultaat, wil ik de ellende van stap twee ook wel weer vergeten. Mijn vriend niet, maar die heeft gelukkig geen inspraak in mijn eindoordeel.

4,5 van de 5 sterren. ZEER geslaagd.