Zo moedigde ze onlangs in de hitte de scholieren van de Avondvierdaagse enthousiast aan. Hoewel oma Roosje op leeftijd is (87), trekt ze er nog wekelijks op uit.
We ontmoeten Oma Roosje -zoals altijd geheel in het zwart- zittend aan de keukentafel. Oma Roosje ziet dat we naar buiten staren. ‘Kijken jullie naar mijn tuinkabouters? Ik moet ze nodig weer gaan schilderen, kijk maar, dat truitje van die grote kabouter wordt helemaal vaal. Ik ben er alleen dit voorjaar nog niet aan toegekomen’.
Oma Roosje vraagt dochter Marjon nog even haar haar te doen en de beste hoed van de plank te halen, want ze wil er puikbest uitzien op de foto. Oma Roosje: ‘Zorg dat je in je kledingkast altijd je beste jurk -gestreken en al- klaar hebt hangen. Veel ouderen van mijn leeftijd zijn verbitterd en aan huis gekluisterd, maar ik zeur niet. Mijn geest wil namelijk nog wel, alleen mijn lichaam vaak niet. Maar als mijn kinderen vragen of ik meega, dan trek ik mijn beste jurk aan. En dan maakt het niet uit of het regent of dat het al laat is, ik ga mee. Mensen van mijn leeftijd moeten leren niet altijd ‘nee’ te zeggen. Zeg ook eens een keer JA.’
Na een tijdje vertellen is Oma Roosje moe. Marjon brengt haar naar bed in de voorkamer. Haar hond Bello de Rottweiler vleit zich naast haar neer en houdt haar warm. Marjon: ‘Ma gaat vrijwel nooit de deur uit zonder Bello. Hij is erg belangrijk voor haar. Ma is ‘s avonds alleen, want we kunnen niet altijd bij haar blijven. Ze was een keer gevallen, en toen we kwamen lag hij ma op de grond warm te houden. Hij is haar maatje want soms mist ze pa heel erg. Als Bello er niet was, had ze niet meer alleen kunnen wonen.’
Wil je oma Roosje blijven volgen? Ze heeft een eigen Facebookpagina waar ze haar avonturen en belevenissen deelt.
