Samen met haar zoontjes (6,11), dochter (9), drie katten en een hond, geniet van ze van de kleine dingen in het leven: een knuffel van haar kids, of het stekken van plantjes. Veens. gaat een bakkie doen bij het Veense gezin.
Uit de deurbel galmt de melodie van Ed Sheeran’s Shape of you en Angela zwaait dansend de deur open. In de woonkamer staan overal plantjes en de muur hangt vol met teksten als: Home is where the heart is. Ik neem plaats in haar splinternieuwe veranda met een kop thee.
‘Mooi hè, net nieuw. De buurt vraagt zich af hoe ik deze veranda kom, maar ik kan gewoon heel goed sparen. Ik kan ook tien dagen op vakantie gaan van dat geld, maar hier hebben we nog 10 jaar plezier van. Ik geef het geld graag aan goede duurzame spullen uit. Hierdoor wek ik de indruk dat ik zat geld heb, maar dat is niet zo. Ik leef gewoon in de bijstand en leg maandelijks geld opzij.’
Ik zie dat je aardig goed ter been bent, vanwaar die scootmobiel dan?
‘Die vraag stellen mensen heel vaak. Soms zien ze me klussen of andere dingen doen, terwijl ik de dag erna weer in mijn scootmobiel rondrijd. Ik lijd aan het hypermobiliteitssydroom. Mijn spieren zijn te flexibel en als ik niet op tijd rust, dan krijg ik een doof gevoel in mijn benen en doen ze niet meer wat ik wil. De ene dag gaat het goed, de andere dag kan het helemaal mis zijn. Een baan zoeken is daarom uitgesloten. Ik ben inmiddels 100% afgekeurd.’
Vind je het niet erg, op je 38e arbeidsongeschikt en nu al een scootmobiel?
‘Ja en nee. Het is natuurlijk wel het besef dat je lichaam vanaf nu niet meer doet wat je graag wilt doen. Aan de andere kant gaat er een wereld open. Ik kan weer overal heen met mijn kids.’
Heb je dat gemist? De vrijheid overal naar toe te gaan?
‘Ja, een auto is te duur. Maar echt veel vrijheid heb ik niet. Er is geen contact meer met de vader van mijn kinderen dus ze zijn ook elk weekend bij mij. Even spontaan een terrasje pakken zit er niet in. Ik heb weinig sociale contacten. En omdat ik nergens heen kan, komen de mensen ook niet meer bij mij.’
Voel je je eenzaam?
‘Nee dat niet, mijn focus ligt op mijn gezin, maar ik voel me soms wel alleen. Een kerel hoef ik niet in huis. Ik stond pas ingeschreven op een datingsite, maar die mannen willen maar één ding. Bovendien is het wel lekker, ik hoef nooit Ajax-Feyenoord te kijken en ik kan rustig de hele dag Netflixen. Maar, met Kerst is het soms wel even moeilijk. Zit ik daar in mijn eentje voor All you need te snotteren. Sjonge, dit klinkt allemaal wel heel treurig hè? Straks denkt iedereen dat ik zielig ben, maar dat ben ik niet hoor.’
Waar geniet je van?
‘Van kleine dingen. Ik hou ervan om te klussen en ik geniet natuurlijk van mijn kinderen. Ook ben ik graag bezig met mijn plantjes. Ik hou op social media een Facebookpagina bij waar je stekjes, zaadjes en plantjes kunt ruilen. Ook zit ik achter de pagina: “Je bent een echte Veenendaler als…”.’
Hoe zie je jezelf over 10 jaar?
‘Dan hoop ik dat ik niet verder achteruit ben gegaan en nog net zo ben als nu. Ik kijk niet teveel vooruit, ik leef met de dag, mijn motto is dan ook: “Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen”.’
