In de Snuffelshop tref ik vrijwilligster Corrie. Een bekend gezicht, want ze werkt er al meer dan 25 jaar. Door de jaren heen heeft ze van alles meegemaakt. Ze brandt meteen los: ‘Pas was er nog een man die vroeg of hij een broek kon passen. Omdat we geen pashokje hebben, mocht hij zich omkleden in het magazijn. Toen ik even later de deur opendeed om iets te pakken, stond die man daar in zijn onderbroek. Natuurlijk schrokken we ons allebei een ongeluk.’
In slaap gevallen
‘Ook zat er ooit een vrouw in de boekenhoek zo lekker te lezen dat ze aan tafel in slaap was gevallen’, vertelt Corrie lachend. ‘En we vonden een keer een paar schoenen vol modder. Bleek dat een man zijn afgetrapte schoenen stiekem omgeruild had voor een ‘nieuw’ paar uit onze winkel. Dat is natuurlijk niet de bedoeling, maar toch moesten we er wel een beetje om lachen.’
Onderbroekenlol
Als ik vraag naar unieke vondsten, moet Corrie even nadenken. ‘We hebben nog nooit een museumstuk in handen gehad, maar er worden soms wel waardevolle spullen gebracht. Zo hadden we onlangs theekopjes van Royal Albert. Ze stonden al de hele dag in de winkel, toen we erachter kwamen dat ze meer waard waren dan gedacht. Vervolgens hebben we ze snel uit de winkel gehaald en via Marktplaats verkocht voor driehonderd euro.’
‘Maar we vinden ook wel gekke dingen die aanzienlijk minder opleveren´, vervolgt Corrie, ‘zoals lange witte onderbroeken en plasflessen. Of een keer een kunstgebit dat we voor de grap ingepakt hebben voor een collega.’ Als ik de Dorcas winkel binnenwandel, wordt mijn aandacht meteen getrokken door een groepje klanten dat de grootste lol heeft aan de koffietafel. Vrijwilligster Gerda schenkt de koffie bij en zorgt voor wat lekkers. ‘Er wordt hier echt van alles besproken en er zijn zelfs nieuwe vriendschappen ontstaan. Zaterdag kwamen hier twee zussen samen koffie drinken in plaats van in dorp. Niet alleen goedkoper, maar ook veel gezelliger.´
Vette frituurpan
Volgens Gerda brengen mensen soms best rare spullen. ‘Pas nog een frituurpan met het vet er nog in. De maden kwamen er nog net niet uit. Maar voor de echt bijzondere vondsten moet je bij Wim zijn’, vertelt ze terwijl ze met me meeloopt naar het hoekje van Wim. Het staat er vol met kunst en antiek, oud speelgoed en andere unieke verzamelobjecten.
Wim vertelt dat hij een tijdje geleden een schilderij voor twintig euro wilde prijzen. ‘De prijssticker zat er al bijna op toen een klant aangaf dat het kunstwerk waarschijnlijk veel meer waard was. Het bleek van de nog levende kunstenaar Harrie Gerritz te zijn. Ik heb hem hoogstpersoonlijk opgebeld om te vragen hoeveel het schilderij op moest brengen. Uiteindelijk hebben we er vijfhonderd euro voor gekregen.’Terwijl Wim een voorwerp uit de kast pakt, vertelt hij dat er soms ook dingen binnen komen waarvan ze niet weten wat het precies is. ‘Dit bleek bijvoorbeeld na wat onderzoek een olifantenbel uit India te zijn. Er staat al een tijdje een object naast waarvan we nog steeds niet achterhaald hebben wat het is.’
Scheurkalenders en geboortekaartjes
Ondertussen snuffelt er een vaste klant tussen de oude boeken. ‘Hoe onnozeler het boek eruit ziet, hoe zeldzamer. Boekjes met een simpel nietje zijn soms veel waardevoller dan in leer gebonden boeken’, legt Jan uit. In zijn vrije tijd struint hij kringloopwinkels af op zoek naar bijzondere boeken, die hij onder andere aan de Koninklijke Bibliotheek schenkt.
Daarnaast heeft Jan een verzameling van minstens vierduizend geboortekaartjes die hij onderzoekt op taalgebruik voor een boek over de geschiedenis van geboortekaartjes. En ook losse velletjes van scheurkalenders neemt hij graag mee naar huis. ‘Zo probeer ik oude kalenders weer compleet te krijgen.’
Bij kringloop De Ontmoeting aan de Zandstraat vertelt vrijwilliger Anton dat bij hen vooral het sociale aspect voorop staat: ‘Mensen die om een praatje verlegen zitten, bieden wij graag een luisterend oor in onze koffiehoek. Dit doen wij vanuit de Bijbelse opdracht om de mensen om ons heen te helpen.’
Gratis bijbels
Onlangs heeft de kringloopwinkel nog een partij bijbels op Marktplaats gezet om gratis af te halen. ‘Daar hebben we toen iemand uit België heel blij mee gemaakt. Ook hebben we een keer een oude piano verkocht die helemaal naar Kenia vervoerd moest worden. Een tijdje later kregen we een filmpje opgestuurd van de nieuwe eigenaar die op zijn gerestaureerde piano aan het spelen was. Dat zijn leuke dingen.’
Een kostbaar schaakspel
Iets verderop in de straat zitten de vrijwilligsters van de Oude Kassa net aan de thee als ik binnenkom. Enthousiast vertellen ze dat ze onlangs een schaakspel voor zeshonderd euro verkocht hebben. Lia: ‘Mensen brengen zeker niet alleen afdankertjes maar juist ook waardevolle spullen, omdat ze bewust bij willen dragen aan het goede doel. Pas was er nog een vrouw in de winkel met een Afrikaanse jongen die mede dankzij onze steun kon studeren. Daar doen we het voor.’ Lia houdt van etaleren en maakt graag composities met een mix van oude en moderne spulletjes. ‘Een tijdje geleden hebben we een tafel verkocht inclusief alle spulletjes die erop uitgestald stonden. De koper, een restauranteigenaar, vond het geheel zo mooi’, vertelt ze glunderend.
Chinees
Margreet begint opeens te grijnzen. ‘Weet je nog die man die Chinees sprak via een vertaalmachine? Ik moest toen in mijn gebrekkige Engels terugpraten in dat apparaat. Wat hebben we gelachen. Maar ik heb hem wel mooi een gezichtsbruiner en radiator verkocht.’
Ook bij de Oude Kassa krijgen ze soms de gekste dingen binnen, waarvan niemand weet wat het is. ‘Dan blijkt het bijvoorbeeld iets te zijn om glacéhandschoenen mee in model te krijgen.’ Een vaste klant haakt daarop in en wijst een soort tulbandvorm aan. ‘Oh’, roept Margreet, ‘dat is een ouderwetse trommelkoekpan om een cake in te maken. Heerlijk met een laagje roomboter en suiker!’
