Het getemde snackmonster
Er is iets bizars gebeurd: het snackmonster in me is getemd. Ik kan niet aanwijzen wanneer het precies gebeurd is, maar langzaamaan begin ik, vanuit mezelf, te genieten van ‘met mate’.
Hiervoor vond ik het kopen van bijvoorbeeld een klein zakje snack-a-jacks vreselijk zonde van mijn geld, want die zijn in verhouding veel duurder dan een grote zak. Inmiddels realiseer ik me helemaal dat óók die grote zak gelijk op zou gaan en dat een klein zakje dus wél goedkoper én minder slecht is!
Als we iets te snacken in huis hebben liggen, dan vind ik het wel lastiger om er vanaf te blijven, maar dat is gelukkig heel makkelijk op te lossen door het gewoon niet te kopen. Zo is het al aardig vaak voorgekomen dat we voor visite last-minute nog even langs de supermarkt moesten, of dat dan "maar" iets op tafel zetten wat we wel in huis hebben. Dat is meestal een fruithapje, die -ondanks dat het totaal niet bij koffie past - vaak wel érg goed worden ontvangen. Een lekkere gesneden watermeloen, wat druiven of frambozen.
Dat ik eindelijk van het snacken af ben, merk ik nu ook aan (het langzaamaan verdwijnen van) kilo's!
Groet!
Janita
